Geachte lezer,

Valentijnsdag vandaag. De dag van de liefde. Valentijnsdag is een begrip dat steeds meer voet krijgt in Nederland. Blijkbaar vinden we het nodig dat we op deze dag extra aandacht geven aan onze geliefden. Beetje vreemd, nietwaar. Net zo vreemd dat we Moederdag  of Vaderdag vieren of Oma en Opa dag. Iedereen heeft wel een “dag” in het jaar.  En sommigen zijn best wel goed dat ze er zijn. Echter we zouden iedere dag aan onze geliefden moeten denken en nog belangrijker : We zouden altijd wat liefdevoller met elkaar moeten omgaan.

Tegenover Valentijnsdag staat de uitingen van SIRE, die gaan over polarisatie.  Vaak zijn we zo bezig met ons eigen gelijk en onze eigen mening dat we niet meer luisteren naar de anderen. We verwijderen letterlijk van elkaar.  Iedereen mag zijn eigen mening hebben. Dat is een groot goed in onze vrije wereld. Maar staan we de anderen ook toe om een eigen mening te hebben of gaan we elkaar overschreeuwen om

Geachte lezer,

14 maart, een week voor de lente. Maart roert zijn staart en dat zien we ook wel letterlijk gebeuren. Vorige week sneeuw, gisteren 17 graden, vandaag weer een stuk minder en voor volgende week is weer vorst voorspeld.  Het lijkt een beetje op het onderwijs. Iedere dag anders. Maar persoonlijk begin ik nu toch wel naar de zon en de warmere temperaturen te verlangen. De 4 seizoenen vind ik een rijkdom maar aan het eind van het winterseizoen verlang je toch echt naar de lente.

Zo langzaamaan beginnen ook de voorbereidingen voor het nieuwe schooljaar. Eigenlijk beginnen die al in januari. Dan wordt de begroting voor het nieuwe schooljaar gemaakt. Belangrijkste leidraad daarin is de inzet van het personeel. Dat is de grootste post in de begroting en daarna blijft er altijd te weinig geld over voor de rest. Zeker de hogere energiekosten, de kosten voor schoonmaak en de andere kosten maken het steeds moeilijker om een

Onze juffrouw Astrid is niet meer bij ons.

Geachte lezer,

De eerste nieuwsbrief van 2023 en dan zou ik iedereen natuurlijk een goed nieuwjaar moeten wensen. Maar het jaar had niet slechter kunnen beginnen. Nadat juffrouw Astrid maandag en dinsdag (9 en 10 januari) nog heeft gewerkt, is ze dinsdag naar de huisarts gegaan omdat ze zich niet zo goed voelde. 11 dagen later komt het bericht dat zij overleden is en nooit meer bij ons zal zijn, nooit meer met haar aanstekelijke lach voor de kinderen zal staan. We weten dat ze bij ons is en we hebben zoveel herinneringen aan haar dat ze in onze gedachten altijd bij ons zal zijn maar wat zullen we haar fysiek missen. We blijven met een leegte achter die we gaande weg de tijd zullen opvullen en waarin we het verdriet en het gemis een plek zullen gaan geven.

Ja en op zo’n moment merk je hoezeer we boffen met ons team. Samen sterk in goede en slechte tijden. Zondag waren we met nagenoeg alle teamleden aanwezig om gewoon bij elkaar te zijn. Even ons eigen verdriet en onze eigen gedachten voordat we op maandag de kinderen begeleiden in hun verwerkingsproces en hun verdriet. Mooi om te zien hoe we in de Vlinderboom gemeenschap er voor elkaar zijn en elkaar steunen en helpen. We hebben met verbazing naar de vragen en verhalen van kinderen geluisterd. Wat een wijsheden hebben die ons te vertellen. En tegelijk ook zo ontnuchterend.

Geachte lezer,

4 weken onderweg. Het schoolleven is eigenlijk weer helemaal zoals het was. Kinderen zijn gewend aan hun nieuwe leerkracht en aan hun klasgenootjes. Leerkrachten inmiddels ook aan de kinderen. Afgelopen dagen hebben de ouders ook kennis kunnen maken met de leerkrachten tijdens de startgesprekken. Een prima moment om even stil te staan bij elkaars verwachtingen.  Sommigen moeten het gesprek nog gaan krijgen. Reden daarvoor is dat er momenteel 6 leerkrachten zijn die door corona geveld zijn. De een heeft er wat meer last van dan de ander maar wat ze gemeen hebben is dat ze allemaal een positieve zelftest hebben gehad. Gelukkig hebben we het goed kunnen opvangen en hopelijk zijn de zieke leerkrachten weer snel helemaal beter.

Vooral sneu is dat juffrouw Marie-Louise de dag voor haar laatste werkdag besmet bleek. Er was een fijn afscheidsfeest georganiseerd dat we nu moeten uitstellen. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet, dus dat afscheid halen we nog wel in. Het zal vreemd zijn zonder haar. In  deze nieuwsbrief daar meer over.

Volgende week start de Kinderboekenweek. Het is wel apart dat je dit woord met een hoofdletter moet schrijven want anders geeft de spellingscorrector aan dat het fout geschreven is. Terecht want deze belangrijke week hoort eigenlijk helemaal met hoofdletters geschreven te 

Geachte lezer,

We zijn er weer en de kop is eraf. Gisteren was het een spannende dag voor de kinderen, voor de ouders en zeker ook voor de leerkrachten. Het schooljaar is weer begonnen. De kinderen hebben voor de vakantie kennis gemaakt met hun nieuwe leerkracht(en) maar het is toch altijd spannend na zo’n lange vakantie. Prachtig weer geweest dus veel kinderen zullen lekker veel buiten geweest zijn. En dan nu terug de schoolbanken in.

Gisteren waren de kinderen in het algemeen blij dat ze weer  naar school mochten komen. Je mist in zo’n vakantie toch wel je klasgenoten en het ritme van de dag. Regelmaat is belangrijk in een kinderleven en daar helpt naar school gaan best wel bij.

De leerkrachten waren er ook wel weer aan toe. Tijdens de vakantie  zijn alle leerkrachten vaker in school geweest om hun klaslokaal weer op orde te brengen. Het moet er gezellig uitzien als de kinderen weer komen en dat is wel gelukt. Overal zag het er prima uit en iedereen was klaar voor ontvangst.

Ik denk dat ook de ouders wel weer blij waren dat “het weer gewoon werd”.  We begrijpen heel goed dat 6 weken vakantie vaak een logistiek probleem is want niet iedereen heeft 6 weken vrij. Maar ook voor ouders  is de structuur en regelmaat vaak prettig.